Dawidia chińska - Davidia involucrata.

Jednym z najciekawszych, i najbardziej niezwykłych  drzew okresu wiosennego jest Dawidia chińska (Davidia involucrata).

Pochodząca z poludniowo - wschodnich Chin,  Dawidia z pozoru nie wyróżnia się niczym specjalnym.
To raczej niewysokie, dorastające do 10 m drzewo ( w naturze może podwoić swoja wielkość), z jasnozielonymi liśćmi, o ciekawym sercowatym kształcie.

Jednak tym co najbardziej zwraca uwagę, są jej kwiatostany.  Kwiaty właściwe są bardzo niepozorne, i zebrane w ciasne czerwonawe kulki. To co rzuca się w oczy, to 4 białe, zrośnięte ze sobą podsadki - które z botanicznego widzenia są tworami, którym bliżej jest raczej do liści, niż właściwych kwiatów.
Dodatkowego uroku dodaje im fakt, że dwie z tych podsadek są znacznie dłuższe, od pozostałych.

Anglicy nazywają Dawidię często 'Handkerchfief tree' , co w wolnym tłumaczeniu oznacza 'Drzewo chusteczkowe'. I jest to określenie jak najbardziej trafne.W wietrzne dni, a tych w Anglii nie brakuje, podsadki powiewają, i trzepocząc niczym chusteczki, lub białe gołębie.

Dla mnie z daleka wyglądają jakby były obwieszonebiałymi wstążkami, lub kartkami z prośbami (bajorkami, lub wesiorkami), tak charakterystycznymi dla naszej kultury słowiańskiej.

Kwiaty mogą się pojawiać na roślinie już końcem kwietnia, jednak najpiękniej wyglądają, w maju, kiedy są w pełnym rozkwicie. W Polsce jest to raczej przełom maja, i czerwca.
By naprawdę docenić ich urok, najlepiej położyć się pod drzewem, i podziwiać je od spodu.

Sporą zaletą drzew, jest fakt, iż starsze okazy dobrze radzą sobie w półcieniu, lub cieniu, jednak tylko na żyznych glebach.

Niestety... Dawidia nie jest  gatunkiem zupełnie mrozoodpornym - nawet w Wielkiej Brytanii. Dlatego najlepiej sadzić ja na stanowiskach zacisznych, a młode drzewka starannie okrywać.
W Polsce zaleca się jej uprawa raczej w cieplejszych rejonach, zachodniej Polski.

Ze względu na swoje dość spore wymagania Dawidie, są raczej gatunkami kolekcjonerskimi. Choć znane od ponad 100 lat w Europie trudno znaleźć je  w łagodnym klimacie Wysp brytyjskich. Ich występowanie ogranicza się raczej do Arboretów, i dużych założeń parkowych.

Na terenie Londynu Dawidie można spotkać min. w Królewskich Ogrodach Botanicznych Kew, oraz w Parku Hampsted Heath - w północnym Londynie, gdzie zdjęcia dzisiejszych Dawidii zostały wykonane.

Ciekawi mnie czy Dawidie podobają się Wam, tak samo jak i mnie.

Pozdrawiam serdecznie

XOXOXO